Serwah Sabetghadam (Iran/Österreich) Geboren in Sanandaj, Kurdistan im Iran. Sie hat in Iran Informatik Universitäten studiert und schließt ihre Doktoratsstudium an der TU Wien ab. Dies war der Grund für meine Einwanderung nach Österreich.  Derzeit arbeiet sie als Data Solution Designer in der IT-Branche. Sie schreibt Gedichte, und Kurzgeschichte. Sie leitet eine persische Literaturgruppe in Wien.

 

 

 

Deutsch

 

 

DIE ADLER

 

Oh In all meinen Nächten

In welche deiner Nächte bin ich gekommen

In welcher Nacht bin ich gegangen

Oder einfach wie ein Blitz

Oder eine Flamme, die von einem ausgehendem Feuer übrig geblieben ist

Hin und wieder

zieht eine Erinnerung an mich durch deinem Kopf

Oh In all meinen Momenten

Sag mir

Welchem Arzt sollte ich diese Situation melden?

Keiner von ihnen heilte mich und meine bedauerliche Situation,

das wird nun offensichtlich

 

Wo ist ein Ausweg

Gibt es überhaupt einen Weg

Oder wie eine Taube

die an Netze und Fallen und keinen Platz zum Atmen gewöhnt ist

und ihre Freiheit nicht mag

zurück in die Falle

um auf seinen Jäger zu warten

 

Gewöhnt an die Enge deiner Anwesenheitsnetze

warum nimmt mir die Freiheit ohne dich den Atem

 

Was ist das für eine Liebe

Was ist das für eine Sklaverei die mit angenehmem Leiden einhergeht

Was ist das

 

In den vier Wänden der Begegnung mit dir

tastend suche ich nach Fenstern

Ein Fenster, aus dem ich ein Gefühl hören kann

Ein Fenster, um zu sehen, dass du mich vermisst

Ein Fenster, an das du mich erinnerst und

du bietest mir die bisher verschlossenen Mauern

 

Vergiss das Fenster

Der Ausgang

Wo ist der Ausgang

Wenn ich zumindest

auf die Wiese der Einsamkeit und des Heimwehs zurückkehren soll

Ich suche die Sonne

die Wiese riechen

Haare im Wind und einige Beine zum Laufen

 

Oh Adler

nehmt ihr mich auf euren Rücken mit

Dieser Himmel

ist mir zu eng

Bringt mich in einen anderen Himmel

Ich brauche Luft

Licht  Atem

ohne dich zu sein

ohne dich

 

 

VERSCHWUNDEN

Du bist gekommen
In weniger als einer deiner Jahreszeiten
Auf das Gewicht von
tausend Jahreszeiten von mir

Wie viele Himmelssterne
sind der Preis für eine Nacht
Die, in den Nächten ohne dich
von meinem Himmel verschwunden sind
 

      

 

Farsi

 

عقاب ها

 

 

ای در همه شبهای من

در کدامین شبت آمدم

در کدامین رفتم

یا فقط چون صاعقه ای

یا که چون شعله ای بجای مانده از آتشی رو به اتمام

هر ازگاهی در خاطرت مرا گذری

ای در همه لحظه های من

برگو مر

این حال را به کدامین طبیب واگویه شاید

که هیچ ره به درمانم نبرد و

حال زارم هر زمان با دف و نی بر سر بازار دگر

 

کجاست راه گذار

هست آیا راه گذار

یا چون کبوتری عادت کرده به تور و دام و

جای هیچ نفس

آزادی اش خوش نیاید

برگشت به دام و

در انتظار دیدار صیاد خویش

ای عادت کرده به تنگ تنگ تورهای حضورت

مرا چرا آزادی بی تو

نفس کم بیاید

 

این چه عشقی ست

این چه بردگی همراه با رنج لذت آوریست

این چیست

 

 در چهاردیوار دیدار تو

کورمال کورمال

پنجره ها جویم

پنجره ای که از آن حسی بشنوم

پنجره ای که دل تنگیت ببینم

پنجره ای که یادکنی  و

تو

بسته ترین دیوارها را تقدیمم میداری

 

پنجره که هیچ

درگاه

درگاه کجا بو

که دست کم

اگر به دشتزار تنهایی و غربت بازگشتی باید

آفتاب را بجویم

علفزار را ببویم و

موهایی در دست باد و پاهایی برای دویدن

 

آی عقاب ها

مرا با خود برپشت خود سوار کرده ببرید

این آسمان

مرا بس تنگ است

مرا به دیگر آسمان ها ببرید

هوا می خواهم

نور، نفس

بی تویی

بی تویی

بی تویی

 

گم شده


تو آمد ی
در کمتر از یک فصل خود
به قیمت هزار فصل من
مگر قیمت یک ش ب
چند آسمان ستاره اس ت
که در شب های بی تو
از آسمانم گم شده اس ت