Sanaz Davoodzadehfar (Luxembourg/Iran) is an Iranian poet born in Iran and living in Luxembourg. Her poems were published in the most important Iranian journals and newspapers and sites. Many of her poems were translated into other languages such as English, French, Spanish, German, Swedish, Kurdish.
English
MY HAIR IS A TRENCH WITH RED TULIPS
My hair is a trench with red tulips
Where a deer has a sense of restlessness
My sufferings are hidden behind it
My screams!
Spiked screams!
Screaming at myself !
Scream!
Become scream!
My deer with its big eyes
Has jumped through tear gas
I throw my scarf towards the night, like a flare
Black inflamed holes of fear
My deer has stopped the armoured ones with its hooves.
The war has reached my bones
I make a trench of my whole body, my beauty
and stone from my tears.
Che Guevara is now every woman
I am Siavash who will go into the fire
We should stand.
The butterflies of my body will be released from the hijab cocoon, tonight
And police fight us with their rods
And weave a net again
They weave nets
Spiders’ house are quivering
No deer dies in a spider’s web
And the me,
This time
Sticking out of myself
I scream: woman! Life! Freedom!
Should make a crossing
Should go through the bullets
Not afraid of the water canon
Oh! Executioner!
For freedom
I will walk on a mine
My hair like steel ivy, will twist into the oppressor’s hands
And a deer will sprig my hair to the pine
Translated by the poet
Farsi
موهایم سنگری با لاله های سرخ
که آهویی در آن حس بی قراری دارد
رنجهایم پشت آن مخفی، جیغهایم
جیغهای میخدار
دار
در خودم فریاد
فریاد
فریاد میشود
آهویم با چشمهای درشتاش
از گاز اشک آور عبور کردهاست
روسریام را چون مونوری
به سمت شب پرت میکنم
سیاهچالههای ترس گُر میگیرد
آهویم با دستهایش زرهپوشی را
متوقف کرده
جنگ به استخوانهایم رسیده است
تمام تنام را
زییایام را
خاکریز می کنم
و اشکهایم را سنگ
چگوارا این روزها یک نام زنانه است
من سیاوشی به آتش خواهم رفت
باید ایستاد
پروانههای اندامم
امشب
از پیله حجاب رها
رها
می شوند
و پلیس از باطوماش دفاع میکند
و دوباره تور میبافد
تور می بافند
عنکوبتها
خانههایشان لرزان
لرزان
لرزان است
هیچ آهویی در تور عنکبوت نمیمیرد
و آن من اینبار از تنام بیرون زده
فریاد می زنم
زن
زندگی
آزادی
باید معبر زد
از گلوله گذشت
از ماشین آب پاش نترسید
من، ای جلاد
برای آزادی
روی مین خواهم رفت
گیسوان من
چون پیچکی فولادین
به دستهای سرکوب
خواهد پیچید
و آهویی گیسوان مرا به کاج پیوند خواهد زد.