Navaratnam Giritharan (Sri Lanka/Canada) is a writer of Sri Lankan origin and presently lives in Toronto, Canada. He is the publisher of Tamil e-magazine, Pathivukal. Giritharan’s works have been translated into English and Sinhala.

 

 

English

 

 

Tamil


 

A WALK THROUGH CORONA-WRAPPED NIGHT

 

 

 

I came out

in a midnight.

The city was immersed in slumber.

The impact of virus.

The city remained curled up.

Why not a spin on the bicycle.

Yes, I did.

My city sojourn continues.

At a distance in majestic response

Lake Ontario.

On the bank cuddling its young one

a mother fox.

Darting across the street

and disappearing in a trice

a few deer.

It seems

Ozone hole has shrunk.

The flowing Ganges turned clean.

In a life ruled by essentials

the fancy purchases of non-essentials

have shrunk.

While returning

after the city round

my heart seized by a mild grief.

The rivers going to lose their

limpidity.

 

 

 

 

 

 

 

 

LIBERATED BIRD OF THE SECLUDED EMPIRE

 

 

I was bound in the empire of seclusion

Neither as a slave nor as an emperor …. Never

As the completely liberated bird that

Incessantly renders the musical note of joy

In the unfettered world, is there any phantom of distress?

In the world with no laws, is there any dejection possible?

The luminous companions hid themselves sheepishly behind my soaring

In the avenues of the Cosmos, it’s highly condescending

To hang on to the drifting flutter.

In the purpose-manifest life,

No repercussions nor yearning

I was bound in the empire of seclusion

Neither as a slave nor as an emperor …. Never

As the completely liberated bird that

Incessantly renders the musical note of joy

 

 

கவிதை: கொரோனா சூழ் இரவொன்றில் நகர்வலம்!

 

 

மாநகர் துஞ்சும் நள்ளிரவில்

வெளியே வந்தேன்.

நுண்கிருமியின் தாக்கம்.

சுருண்டு கிடந்தது மாநகர்

உந்துருளியில் நகர்வலம்

வந்தாலென்ன? வந்தேன்.

வாகனவெள்ளம் பாயும் நதிகள்

வற்றாதவை வற்றிக்கிடந்தன.

கட்டடக்காட்டில் இருள்

கவிந்து கிடந்தது.

நிசப்தம் நிலவியது நகரெங்கும்.

இயற்கையைச் சுகித்துறங்குகிறதா

இந்த மாநகர்?

என் நகர்வலம் தொடர்கிறது.

தொலைவில் ஒண்டாரியொ வாவி

விரிந்து கிடந்தது.

வாவிக்கரையில் குழந்தையை

வாரிமுகர்ந்தபடி நரி அன்னை..

வீதியை ஊடறுத்து மான்கள் சில

விரைந்து மறைந்தன.

மானுடரின் மெளனத்தில்

மிருகங்களின் புத்துயிர்ப்ப

ஓசோன் துவாரம் சிறுத்ததாம்;

ஓடும் கங்கை நீர் தெளிந்ததாம்.

அத்தியாவசியச் செலவில் வாழ்வில்

அத்தியாவசியமற்ற செலவுகள்

அருகினவாம்..

நகர்வலம் முடிந்து மீள்கையில்

மென்துயரில் தோய்ந்ததென்

நெஞ்சம்.

தெளிவிழக்கப்போகின்ற நதிகளை,

உலகை எண்ணினேன்.

 

 

கவிதை: தனிமைச் சாம்ராஜ்யத்துச் சுதந்திரப் பறவை.

 

தனிமைகளின் சாம்ராஜ்யங்களில்

நான் கட்டுண்டு கிடந்திடுகின்றேன்

அடிமையாகவா? அன்றி

ஆண்டானாகவா? இல்லை

பூரணம் நிறைந்ததொரு சுதந்திரப்

பறவையெனவே. இசை

பாடிடுமெழிற் புள்ளெனவே

கட்டுக்களற்ற உலகில

கவலைக் காட்டேரிகள் தானேது?

சட்டங்களற்ற வுலகில்

சோகங்கள் தானேது?

ஒளித்தோழர்கள் வெட்கி

ஒளிந்தனரென் பறத்தலின் பின்னே.

பிரபஞ்சத்து வீதிகளில்

பறந்து மீள்கையில் படர்வது

பெருமிதமே.

நோக்கங்கள் விளங்கி விட்ட வாழ்வில்

தாக்கங்கள் தானேது? அன்றி

ஏக்கங்கள் தானேது?

தனிமைகளின் சாம்ராச்சியங்களில்

நான் கட்டுண்டு கிடந்திடுகின்றேன்

அடிமையாகவா? அன்றி

ஆண்டானாகவா? இல்ல

பூரணம் நிறைந்ததொரு சுதந்திரப்

பறவையெனவே.இசை

பாடிடுமெழிற் புள்ளெனவே..

 

 


Translated from Tamil in English by Dr.K.S.Subramanian and Dr. R. Dharani